top of page
Zoeken

Geest als water

Stel je eens voor, je bent op vakantie en gooit de grootste steen die je kunt vinden (en dragen) in een rustig spiegelend meertje. Hoe zou het water reageren op deze verstoring?


'Geest als water' is een oeroude Oosterse leer. Het is een staat van werken, handelen en zijn waarbij de geest helder is en dingen vanzelf lijken te gaan.


Op 14 jarige leeftijd heb ik deze flow zelf mogen ervaren tijdens het Europees kampioenschap in Slovenië. De tijd leek tijdens mijn run in slow motion voorbij te gaan en ik presteerde ver boven mijn kunnen. Ik was verrast, en heb na deze run vaak geprobeerd om in deze staat te kunnen terugkeren. Maar hoe harder ik probeerde, hoe meer ik uit de flow werd onttrokken.



10 jaar later lukte het me om volledig terug te keren in de flow en werd ik met mijn 'slow motion' run 4de tijdens de World Cup in Praag. Deze prestatie heeft me in contact doen komen met Wim Hof a.k.a. 'The Iceman'. Wim heeft mij op een harde manier geleerd dat je vermogen om kracht te ontwikkelen recht evenredig is aan je vermogen om te ontspannen. 


Ontspannen kun je doen door onder andere te mediteren maar ook door de extreme stress, lees koude, op te zoeken en dit in de puurste vorm te kunnen ervaren.


Alles wat ervoor zorgt dat we sterk of zwak reageren, kan grip op ons krijgen. Zoals het water terugkeert na een inslag van massa in een toestand van rimpelloosheid, kunnen wij dit als mensen ook. Water is wat het is en doet wat het doet. Een 'Geest als water' is nodig om te kunnen excelleren in de maatschappij waar wij nu in leven. 


'Be water my friend'


Focus niet teveel op je eigen geluk, maar deel het met je naasten

Jaren achterelkaar wist een boer uit Amerika prijzen te winnen met de beste mais van het land. Het verhaal ging dat de boer gouden munten in de grond stopte om zo zijn succes af te dwingen. Een journalist hoorde het verhaal en ging de boer een bezoekje brengen. Toen de journalist vroeg naar de gouden munten begon de boer hard te lachen en zei;

“Ieder jaar deel ik hetzelfde succesvolle mais met mijn buren. Je zou denken dat ik hiermee mijn prijzenkast in gevaar zou brengen maar het tegenovergestelde is waar. Het stuifmeel van de maisplant wordt verspreid door de wind. Door mijn buren het beste zaad te geven ben ik er zeker van dat mijn planten met het beste stuifmeel bestoven worden.”

De journalist geloofde zijn oren niet en vroeg de boer, nu hij het geheim had verklapt, of hij niet bang was nooit meer te zullen winnen. Waarop de boer antwoordden;

“Iedereen focust te veel op zijn eigen succes niet wetende dat het succes bij de ander te vinden is.“

Vele zelfhulpboeken heb ik versleten maar deze anekdote is mij altijd bij gebleven. Ons ego zal altijd de focus op ‘Ik’ leggen, maar ga bij jezelf maar eens na of dit je verder gaat helpen op de lange termijn. Mijn ik-gedreven leven heeft mij bijna doen verdrinken in mijn ambities en dromen.


Alleen kom je ver, samen kom je verder. Deze pandemie dwingt ons om fysieke afstand te nemen van de mensen om ons heen. Het voelt voor de meeste van ons onwennig om zich te moeten aanpassen. Maar mag ik je de tip geven om niet te blijven hangen in wat niet meer kan en iedere keer dat je dit ongemak voelt juist je vrienden en kennissen een lief bericht te sturen? Zoals de boer gezegd zou hebben;

“Focus niet teveel op je eigen geluk, maar deel het met je naasten!”

 

bottom of page